1/ Kiedy powie się czesko-polsko-słowacki region pograniczny, co Pani w tym momencie przychodzi na myśl?

Dom, gmina Wędrynia.

2/ Jak odbiera Pani ten region przygraniczny dzisiaj?

W istocie mogę opisać go w sposób emocjonalny, to jest tam gdzie to znam, gdzie wyrastałam i gdzie czułam to spotkanie trzech kultur - a więc od Cieszyna po Mosty koło Jabłonkowa. Cieszyn, który jest podzielony na obydwa kraje, aż przez Wędrynię, która sąsiaduje z Polską przez kopiec. Kończy się to gdzieś przy Mostach koło Jabłonkowa, gdzie można przejść na Słowację.

3/ Gdzie upatruje Pani przyszłość?

Bardzo bym chciała, żeby przede wszystkim ludzie mieszkali w nim w tolerancji i nie obrzucali się błotem, ale raczej wykorzystali ten fantastyczny potencjał, który tkwi w tym regionie. My absolwenci polskiego gimnazjum w Czeskim Cieszynie po maturze na przykład mieliśmy możliwość podjęcia decyzji, czy idziemy na studia do Polski, zostajemy w Czechach czy pojedziemy na Słowację. De facto byliśmy przygotowani do wybrania każdej z tych możliwości. To przecież jest doskonała sytuacja. Możecie czerpać z tego, że w tym miejscu spotkają się trzy typy mentalności, kultury – to bardzo wzbogaca człowieka. Dzięki temu, że pochodzę ze Śląska Cieszyńskiego mogę rozwijać swą karierę piosenkarską w obydwu krajach, to dla mnie wielki honor. W ostatnim czasie również często jeździmy na Słowację. I choć urodziłam się pół roku po rozpadzie Czechosłowacji, to rozumiem po słowacku także dzięki temu, że jako dziecko zawodowo jeździłam na nartach, a trzy razy w tygodniu rano jeździłam na treningi na Wielkiej Raczy i do Oszczadnicy.

Przyszłość bym więc najchętniej widziała w zrozumieniu i wykorzystaniu potencjału nie tylko w biznesie, ale i w kontaktach między ludźmi.

4/ Jaki jest Pani typ do zwiedzania w tym regionie?

Najlepiej chyba przejść się po górach, Beskidy są piękne i mają przepiękne krajobrazy.