Niedawno został pan nowym głównym piwowarem browaru Ostravar. Co to dla Pana znaczy?

Zostać głównym piwowaremoznacza szczyt mojej dotychczasowej kariery. Bycie głową Ostravaru, który ma fascynującą historię i warzy wspaniałe piwa, jest czymś niezwykłym.

Jak pan tę pracę otrzymał?

Powiedziałbym, że każdy dzień mojej pracy prowadził mnie na obecne stanowisko głównego piwowara. Na każdym stanowisku, od kierownika laboratorium, mistrza warzelni, fermentowni, inżyniera procesowego, podpiwowara, po wsparcie techniczne browarów w całej Europie, nauczyłem się wielu rzeczy, z których będę teraz korzystać.

 Jest pan w browarze Ostravar od 2007 roku. Jest pan mocno związany z tym miejscem, prawda? Zdecydowanie tak. Ostravar ściągnął mnie do browaru z Czech, pierwszą rozmowę przeprowadziłem z szefem browaru Robertem Kuželą. Był niezwykłym człowiekiem, który powołał do życia wiele rewelacyjnych piw (Velvet, Kelt, Strong, przyp. red.). Pomyślałem, że byłoby piękne, gdybym to kiedyś w przyszłości też tak zrobił. Od tego czasu minęło 12 lat i Ostravar jest mi naprawdę bardzo bliski.

Jaki jest pana stosunek do piwa? Lubi go pan pić?Oczywiście. Nie można być piwowaremi nie pić piwa. Lub go nie lubić. To jest niewyobrażalne.

Co skłoniło Pana do warzenia piwa? Jak pan dotarł do browaru? W szkole lubiłem nauki przyrodnicze, zwłaszcza chemię i biologię, a kiedy będąc pierwszego dnia na uniwersytecie (VŠCHT) dowiedziałem się, że mają tam kierunek browarnictwo i piwowarstwo, natychmiast podjąłem decyzję.

Mówi się, że jes pan osobą, która nie boi się eksperymentować i wprowadzać nowych rzeczy. Jakie eksperymenty i nowości planuje pan będąc na nowym stanowisku? Moją filozofią jest spojrzenie na tradycyjne rzeczy nowymi oczami i przekraczanie granic tego, co możliwe. Kiedy wymyśliłem jedenastopniowy Mustang, chciałem nadać mu ostrzejszej goryczy, więc wybrałem stosunkowo nieznany chmiel Kazbek. W przypadku Czarnej Barbory nie chciałem, aby piwo było tak słodkie jak czarne piwa.

Jaka jest dokładnie rola głównego piwowara? Kiedyś piwowarbył odpowiedzialny tylko za warzenie piwa, dziś jest odpowiedzialny za cały browar. Porównałbym tę funkcję do stanowiska kierownika zakładu produkcyjnego. Oprócz produktu – w naszym przypadku piwa – kieruje się również wszystkimi innymi częściami browaru. Logistyka, energia, inwestycje i tak dalej. Wszystko musi się zgadzać i wszyscy muszą ze wszystkimi współpracować.

Kilka miesięcy temu wraz z innymi młodymi browarnikami uczestniczyliście w opracowaniu ulepszonej dwunastostopniowej Ostrawy. Jaka ona jest? W czym jest inna?

Nasza ulepszonadwunastka jest całkiem niezła. Do jej przygotowania wykorzystaliśmy nowe odmiany chmielu i mocniejsze chmielenie. Stopień gradacji również wzrósł, a piwo jest ogólnie bardziej harmonijne, co znajduje odzwierciedlenie w jego lepszej pijalności.

Czy przygotowujecie w Ostravarze kolejne nowości? Gdzie chciałby pan Ostravar widzieć w dalszej przyszłości?

Obecnie Ostravar ma ponadprzeciętne portfolio, w którym reprezentowane są wszystkie ważne rodzaje piwa. Ponadto dysponujemy eksperymentalną platformą w postaci piwa Special, w której możemy wypróbować nowe receptury, a te najlepsze przemycić do naszej standardowej oferty. W tym roku dokonaliśmy istotnej zmiany w sprzedaży detalicznej. Zainwestowaliśmy dużo pieniędzy w nowy wygląd butelek, nowe skrzynki i już są tego rezultaty. W przyszłym roku chcielibyśmy bardziej skupić się na naszych pijalniach.

Ostravar jest jednym z symboli Ostrawy. Czym pana zdaniem to piwo opisuję Ostrawę?

Ostrawa jest uważana za raczej trudne miejsce do życia w Czechach. Ale jeśli się tu przeprowadzisz, przekonasz się, że pod szorstką powierzchnią znajduje się niezwykła życzliwość i uprzejmość. Jeśli nie pozwolisz, by wpłynęły na ciebie uprzedzenia i nieco bardziej surowe słownictwo, spotkasz szczerość i prawdziwe ludzkie piękno. Tak samo jest z naszym piwem. Pod pianką piwną Ostravar znajdziesz wyjątkowo uczciwe i pełne ciało, które polubisz.

Pomagał pan zakładać browary we Włoszech, Hiszpanii i na Bałkanach. Czy to było ciekawe doświadczenie? Czy nauczył się Pan czegoś nowego? Za granicą potwierdziło się moje przekonanie, że piwo jest wielkim fenomenem i zobaczyłem z jakim szacunkiem browarnicy z całego świata spoglądają na Czechy. Gdziekolwiek byłem, piwo było warzone z wielką miłością i entuzjazmem. Spotkałem wielu interesujących ludzi i poznałem ciekawe receptury. Mniejsze browary miały oczywiście problem z utrzymaniem wysokiego standardu jakości. Nie jest problemem uwarzenie wspaniałego piwa, ale prawdziwą sztuką jest warzenie wspaniałego piwa każdego dnia.

Nasz portal koncentruje się również na Słowacji i Polsce. Jakie ma pan doświadczenia z piwami słowackimi i polskimi? Czym różni się podejście do piwa w tych krajach od podejścia Czechów?

W regionie Europy Środkowej kultura piwa jest bardzo podobna. Czesi, Polacy i Słowacy bardzo podobnie podchodzą do piwa. Różnica polega na tym, że dla nas piwo to numer jeden i że prawie wszystkie browary w naszym kraju oferują bardzo dobre piwo. W innych krajach tak nie jest.

Czeskie piwo ma świetne opinie na całym świecie. Dlacyego tak jest? Co czyni go tak wyjątkowym?

 Odpowiedź na to pytanie jest łatwiejsza niż się może wydawać. Wynaleźliśmy własny styl piwa, który polubił cały świat. Nasz napój narodowy wygląda świetnie i smakuje jeszcze lepiej, więc nie można mu się oprzeć.

Czy możemy nauczyć się czegoś od zagranicznego świata piwowarstwa? Czy jest jeszcze miejsce na ulepszanie?

Oczywiście. Za granicą jest większa otwartość na zmiany niż u nas. Są odważniejsi i nie boją się eksperymentować. My, Czesi, jesteśmy bardziej konserwatywni, a szkoda. Patrzenie dalej niż komin browaru i słuchanie innych jest bardzo pouczające i może poruszyć bardziej niż myślisz. Z drugiej strony muszę stwierdzić, że już widzę pewną zmianę w naszym kraju. Dowodem na to jest również nasza oferta piwa.

Autor: Petr Sobol